Zakonom o izmjenama Zakona o parničnom postupku (Nar. nov., br. 28/13) propisane su prekluzije poduzimanja određenih parničnih radnji nakon zaključenja prethodnog postupka. To je učinjeno da bi se ubrzao parnični postupak i ostvario standard suđenja u razumnom roku. Međutim, postavlja se pitanje dovodi li se na taj način u pitanje utvrđivanje relevantnog činjeničnog stanja odnosno kvaliteta pravne zaštite, poštuje li se pravo na pravično suđenje i legitimitet postupka. Zaključak autora je da bi trebalo preispitati opravdanost unošenja prekluzija u parnični postupak, koje nastupaju nakon zaključenja prethodnog postupka.